İşte Mona Lisa’nın gizemi

Rönesans ressamlarından biri olan ve bir dahi olarak nitelendirilen Leonardo da Vinci’nin, 1503 yılında yaptığı Mona Lisa tablosu asırlardır esrarını koruyordu.

Kimileri Mona Lisa’nın bir erkek olduğunu, kimileri ise Da Vinci’nin ta kendisi olduğunu iddia etti. Bir diğer merak edilen ise Mona Lisa’nın kendisini görmeye gelenleri takip eden gözleriydi. Ve nihayet Mona Lisa’nın o bakışlarının sırrı çözüldü. Bakın Mona Lisa’nın gizemi neymiş…

Rönesans döneminin en bilinen sanatçılarının başında gelen Leonardo da Vinci’nin Mona Lisa’nın gizemi çözüldü.

BİZİ TAKİP ETMİYOR

Yapılan son çalışmada Mona Lisa’nın gözlerinin bizi takip etmediği ortaya çıktı.

Yayınlanan raporda “Mona Lisa etkisi bu tabloda yok ve Mona Lisa size bakmıyor” ifadelerine yer verildi.

Aynı raporda Mona Lisa’nın resimsel alanın içerisinde 35.5 cm sola baktığını bunun gerçek hayatta tabloya bakan birisi için 15.4 derecelik bir açı olduğunu belirttiler.

LEONARDO DA VİNCİ’NİN MONA LİSA TABLOSUNUN DEĞERİ NE KADAR?

Sanat eserlerine ve antikalara değer biçme uzmanı Elsa Gody, FranceTV televizyonuna verdiği mülakatta “Louvre Müzesi bilet fiyatlarını ve Mona Lisa’yı belli bir süre içinde ziyaret edenleri hesaba katarak bir değer biçmek istersek tablonun fiyatı 2 milyar doları geçer” ifadelerini kullanmıştı.

Aynı işi yapan Pierre Blanchet ise “Böylesine mükemmel bir tablo için herhangi bir referans noktası belirlemek çok zor. Niçin 10 milyar dolar olmasın?” demişti.

Şimdi bu miktarı yüzle çarpmalıyız. Bence 50 milyar eder, dolar euro fark etmez” demişti.

Tablonun şöhreti, mükemmel tekniği ve enderliğini hesaba katan ressam ve tarihçi Jacques Franck ise “1963’te Mona Lisa, sergilenmek üzere New York’a gönderilmişti ve bu, o dönem için çok büyük bir para olan 500 milyon franka patlamıştı.

Franck “Ancak Mona Lisa’nın satılması çılgın hayaldir. Fiyatı ne kadar olursa olsun, Fransa’da eserlerle müzeler ayrılamaz. Dolayısıyla bu satış gerçekleşemez” ifadelerini kullanmıştı..

MONA LİSA’NIN GİZEMLİ HİKAYESİ

Leonardo da Vinci tarafından 1505 yılında yapıldığı sanılan Mona Lisa Tablosu, Rönesans kadın portresinin ilk örneği olarak tanınır.

Portre şüphesiz Floransa’da 1503’te başlamıştı. Floransa’daki Gantrardini’nin eşi Francesco del Giocondo adındaki Florentine kumaş tüccarının karısı olduğu düşünüldü.

Kimi rivayetlere göre ise, Da Vinci’nin metresi Mon Salai olduğuydu.

Fakat harflerin yerlerini değiştirdiğinizde ortaya Mona Lisa ismi çıkıyor.

Tesadüf mü, orasını bilemeyiz.

BİR ŞÜPHELİ: PABLO PİCASSO

Tartışmalar sanat tarihçileri tarafından hâlâ yapılıyor. Fransa’da, Ouvre Müzesi’nde sergilenen tablo, 1911’de çalındı. Suçlananlar arasında ünlü İspanyol ressam Pablo Picasso da vardı. Yapılan araştırmalar sonucunda Picasso’nun bir ilgisi bulunulmadığı anlaşılınca ünlü ressam salıverildi.

Neyse ki Mona Lisa tablosu 24 ay sonra Floransa’da bulundu da herkes derin bir oh çekti. Hırsızın gerekçesi ise, İtalyan bir ressamın tablosu neden Fransa’da sergilendiğiydi. Oysa bilmediği bir gerçek vardı O da, tablonun Da Vinci tarafından Fransa Kralı Francis’e 4 bin altın karşılığında satılmasıydı.

Tabloyu çalan Vincenzo Perugia adlı hırsız.

MONA LİSA’NIN GİZEMLİ TARİHİ

Mona Lisa’nın tarihi gizemli bir şekilde örtüldü.

Belirsiz kalan hususlar arasında, bakıcının tam kimliği, portreyi yapan kişi, Leonardo’nun resim üzerinde ne kadar süre çalıştığı, ne kadar tuttuğunu ve Fransız kraliyet koleksiyonunda nasıl bir yerde olduğunu bilemiyoruz.

SAÇINI ÖRTEN NARİN KARANLIK ÖRTÜ

Mona Lisa’nın saçını örten narin karanlık örtü bazen bir yas örtü olarak kabul edilir.

Aslında, bu tür örtüleri genellikle bir erdem işareti olarak giyilirdi.

Kıyafetleri dikkat çekici değil. Ne onun elbisesinin sarı kolları, ne de onun pilili elbisesi, ne de omuzlarına bolca serilmiş olan eşarp, aristokratik statü işaretleridir.

EN ESKİ İTALYAN PORTRESİ

Mona Lişa, yarım uzunluktaki bir portre içinde bakıcıya çok yakın odaklanan en eski İtalyan portresi. Resim, kollarına ve ellerine çerçeveye değmeden el koyması için boyutlarında yeterince cömerttir.

Portre, yuvarlak bir heykel hacminin doluluk derecesine sahip olduğu yüksek derecede yapılandırılmış mekanda gerçekçi bir ölçeğe boyanmıştır.

Şekil, kollarından korkuluklara dayanan bir sandalyede otururken, baştan bele kadar, yarım uzunlukta gösterilmiştir.

Sol kolunu, arkasındaki parapetin ve figürü çerçeveleyen iki parçalı sütunların ve manzaraya bakan bir pencere oluşturmasının önerdiği bir sundurmanın önündeki sandalyenin koluna yaslıyor.

LEONARDO’NUN MUAZZAM ÇALIŞMASI

Bu yeni sanatsal formülün mükemmelliği, 16. yüzyılın başlarındaki Floransa ve Lombard sanatı üzerindeki etkisini hemen açıklıyor.

Bir yapıta karşı bir figürün üç çeyrek görünümü, mimarlık ortamı ve ön plana katılan eller gibi işin bu yönleri, 15. yüzyılın ikinci yarısının Flaman portresinde, özellikle de Hans’ın eserlerinde zaten mevcuttu.

Bununla birlikte, mekansal tutarlılık, atmosferik illüzyonizm, anıtsallık ve işin saf dengeleri yeniydi. Aslında, daha önceki portrelerinin hiçbiri böyle kontrollü majeste göstermediği için, bu yönler de Leonardo’nun çalışması için yeniydi.

TEBESSÜMÜNÜN SIRRI

Mona Lisa’nın ünlü gülümsemesi, ardıç dallarının Ginevra Benci’yi temsil ettiği ve erminin portrelerde Cecilia Gallerani’yi sırasıyla Washington ve Krakow’da temsil ettiği şekilde bakıcısı temsil eder.

İtalyanca “gioconda” kelimesinin önerdiği mutluluk düşüncesinin görsel bir temsilidir. Leonardo bu mutluluğu nosyonunu portrenin ana motifi haline getirdi: işi bu kadar ideal yapan bu kavram budur. Peyzajın doğası da bir rol oynar.

Ortadaki, bakıcının göğsüyle aynı seviyede, sıcak renklerdedir. Erkekler bu alanda yaşıyorlar: bir sarma yolu ve bir köprü var. Bu alan, bakıcının ve uzak mesafenin arasındaki geçişi temsil eder.

Burada manzara, vahşi ve ıssız bir yer olan ve suyun ufukta uzanan suyuna dönüşür. Bu, Leonardo’nun bakıcının gözlerinin seviyesine akıllıca çizmiştir.