Hayvan hakları ve sevgisi üzerine…

Bir kediyi sahiplendiğinizde onu sevmeniz gerekmiyor. Hatta daha ileri gideceğim: O kediyi hiç bir zaman sevmeniz gerekmiyor. O kedinin de sizi sevmesi gerekmiyor. Ha, elbette birbirinizi sevseniz daha iyi olur; ama bu şart değil.

Katılmadığınızı, kafanızda hemen eleştirmeye başladığınızı biliyorum. Ben bunu bir komşumdan öğrendim…

Bahçesinde bir köpeğe yemek ve su veriyordu.

Gülerek,

-“Köpekleri seviyorsunuz, ne güzel..” dedim.

-“Hayır” dedi, “hiç sevmem”…

Afalladım kaldım. Devam etti:

-“Sevmem ama bu onun ihtiyaçlarıyla ilgili bir şey değil. Bende fazla yemek var, onun karnı aç…. Benim bahçemde su var, o susamış… Bunun sevmekle ne ilgisi var?”

Şaşırdım; kadın düpedüz köpeğin Yaşama Hakkı’ndan söz ediyordu…

-“Diyelim” dedi bana,

-“Sokakta bir adama araba çarptı. Yardım mı edeceğim, yoksa bu adamı sevip sevmediğimi mi düşüneceğim? Elin adamını niye seveyim? Düşmanım olsa yardım ederim.”

Haklıydı… Bana, yılların aktivist hayvan severine sağlam bir ders verdi; Hayvan Hakları’nı, “kendi sevgim” gibi bireysel bir kavram üzerinden ele almamayı öğretti bana…

Şimdi inanın, 2 yıldır benim evimin konuğu olup da bir-iki denememde tepki gösterdiği için, daha bir kez okşamadığım, asla bana yaklaşmayan, ben o tarafa yürüyünce kaçıp giden; birbirimiz yokmuş gibi davrandığımız kedim var. O öyle istiyor.

Bence de bir sakıncası yok. Onu beslemem için onu sevmem gerekmiyor. Onun da beni sevmesi gerekmiyor. Bana kendisini sevdirmesi gerekmiyor. Aramızda hiç bir duygusallık yok. Olmasına da gerek yok.

(Bunun yanı sıra kucağıma hoplayan, kafasını suratıma sürten, yanımda düzgün düzgün yürürken birden pat diye önüme yatarak seveyim diye göbek açan, bu yüzden beni neredeyse düşüren kedilerim de var…)

O sırf burada yaşıyor olmakla, buranın tüm olanakları üzerinde hak sahibi; dolayısı ile sırf “yaşayan bir canlı olmaktan kaynaklanan haklarını” talep ediyor ve ben de veriyorum. Bu kadar..Onu severek, kendi hayvanseverlik duygularımı tatmin etmeme gerek yok…

Hayvana saygı duymanın, onu sevmekten daha önemli olduğunu öğrendiğimden beri böyle bu… “

Sevgiyle kalın…

www.bilimsanatyolu.com