Kibirli Gül Masalı

Bahar mevsiminin gelmesiyle birlikte açmaya başlayan güllerin mis gibi kokuları her tarafa yayılmaya başlamıştı.

Bu Güller arasında kendisini çok seven ve o güne kadar yetişmiş en güzel gül olduğunu düşünen Kırmızı bir gül varmış.

Kırmızı Gül, çoğu zaman diğer güllere “Baksanıza benim güzelliğime, beni buradan alacak kişi çok şanslı. Çünkü benim kadar güzel bir gül daha önce hiç olmadı.” dermiş.

Beyaz Gül ise dayanamayıp “Güzel olduğun doğru ama kibirli olma kırmızı gül, bu bahçedeki tüm güller güzel olduğu kadar özeldir de.”

Kırmızı Gül “Siz güzellikten ne anlarsınız ki, nasıl olsa benim kıymetimi yeni sahibim bilecektir. ” Demiş.

Diğer güller Kibirli Gül’ün kendini beğenmiş tavrından hiç hoşlanmıyorlarmış. O yüzden onunla konuşmamaya karar vermişler.

Günlerden bir gün sabah erkenden çiçekçinin önünden geçen bir adam, gülleri görünce hemen çiçekçiye girerek kibirli kırmızı gülü satın almış.

Uzak bir yolculuğa çıkan bu adam satın aldığı Gül’ü arabanın bagajına koymuştu. Bir gün sonra o Gül’ün solmaya başladığını görünce, çölde onu ekecek bir yer bakınmış.

Bir süre sonra çölün ortasında iki kaktüsün yeşerdiğini görünce, orada su olduğunu düşünerek Gül’ü saksıdan çıkartıp, kaktüslerin ortasına ekmiş. Bir süre orada oturup, dinlendikten sonra da yoluna devam etmiş.

Kaktüslerin birisi uzun, diğeri ise kısa boyluymuş. Uzun boylu Kaktüs “Aramıza hoş geldin. Sen çok güzelmişsin.”

Kısa boylu kaktüs “Evet arkadaşım haklı, çok güzelsin. Biz sana bakar, su ihtiyacını karşılarız.” Demiş.

Kırmızı gül ise onları dinlemiyormuş. Çünkü herkesin hayranlıkla kendisine bakacağı güzel bir yere gideceğini hayal ederken, o adamın kendisini çölün ortasındaki iki kaktüsün arasına ekmesine çok kızmıştı.

Kısa boylu Kaktüs “Niye konuşmuyorsun?”

Gül “ Offf!” diye başladı söze, “Ben nereye gitmeyi hayal ediyordum. Nereye geldim.”

Uzun boylu Kaktüs “ Üzülme burası çok güzel, hele akşamları bir başka güzeldir. Hep beraber eğleniriz. Küçük Kaktüs bize her akşam eski masallar anlatır.” Demiş

Kaktüsler her ne demişlerse de, Gül halinden hiç memnun değilmiş. Aradan geçen birkaç gün içinde kaktüslere alışan Gül. Her gün kaktüslerden aldığı su ile gittikçe dahada güzel bir hale gelmişti.

Bir gün oradan geçen bir gezgin, kaktüslerin arasındaki Gül’ü görünce onu sulamak istemiş. Gül’ün üzerine eğilen adamın cebinden aynası düşünce kendisini gören Gül, hayranlıkla kendisine bakmış. “Ben ne kadarda güzelmişim.” Diye düşünmeye başlamış.

Bu arada Gül’ü kendisiyle götürmeye karar veren adam, Gül’ü köküyle birlikte çıkarmak için elini uzatınca, kaktüsler dikenlerini adamın eline batırmış. Canı yanan adam, Gül’ü götürmekten vazgeçmiş.

Kibirli Gül “Siz ne yapmaya çalışıyorsunuz? Beni bu çölden alıp, güzel bir şehre götürecekti. Ne işim var benim sizin yanınızda.”

Kısa kaktüs “Bu kadarda kibirli olma, biz olmasaydık çoktan kuruyup gitmiştin.”

Kibirli Gül “Ben kendi, kendime yeterim. Sizin yardımınıza da suyunuza da ihtiyacım yok.” Demiş.

Kaktüsler Gül’ün bu sözlerine çok üzülmüştü. Gül o günden sonra onların suyunu içmemeye başlamış.

Aradan birkaç gün geçmiş. Gül yavaş yavaş solmaya başlamıştı. Uzun Boylu Kaktüs “Gül, biraz su içmelisin. Böyle içmemeye devam edersen kısa bir sürede kuruyup, gidersin.”

Gül “Hayır ben siz olmadan da rahatlıkla canlı kalabilirim.” Demiş ve suyu içmeyi reddetmiş. Kaktüsler ne kadar ısrar etse de gül kibirli olduğu kadar inatçıymış da.

Aradan bir hafta gibi bir süre geçince susuz kalan gül tamamen solup, yere düşünce Kaktüsler “Haydi, son şansın. Su içmek zorundasın.” Demişler.

Gül onların yardımıyla canlı kaldığını anlayınca, suyu içerek birkaç saat içinde kendine gelmiş.

Gül “İkinizden çok özür dilerim. Ben hep kibirli davranarak kendimi büyük gördüm. Beni düşündüğünüzü ve benim iyiliğim için uğraştığınızın farkına daha yeni vardım. Beni Affedebilir misiniz?”

Kaktüsler Gül’ün kendilerini anlamasına çok sevinmiş ve o günden sonra hep beraber eğlenceli bir yaşam sürmüşler.

Bu Güzel Kibirli Gül Masalı da burada son buldu. Başka Eğitici Uyku Masalları ile buluşmak üzere hoşçakalın…

Kibirli Gül Masal Özeti veya ana fikrine bakacak olursak her canlı başka bir canlıya muhtaçtır. Her zaman başkalarının yardımına ihtiyaç duyarız. O yüzden başkalarını önemsemek ve kendimizi onlardan üstün görmememiz gerekmektedir.

Kaynak: www.masallaroku.org