Ay Dede ve Küçük Yıldız Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde gökler ülkesinde gece olduğu vakit, Aydede ve küçük yıldızlar uykudan uyanır gökyüzündeki yerlerini alırlarmış.

Aydedeyi çok seven kuyruklu yıldız ile küçük yıldızlar. Onun her gece anlattığı masalları dinlemek için akşam olmasını sabırsızlıkla beklerlermiş.

Yine bir gün akşam olur olmaz uyanan yıldızlar. Aydede’nin gökyüzünde belirdiğini görünce hemen etrafına toplanı vermişler.

Minik yıldızlardan Gök,

-“Aydede, Aydede bugün bize hangi masalı anlatacaksın.” Diye sormuş.

Aydede,

-“Bugün size çalışkan çocuğun hikayesini anlatacağım.” Demiş

Tüm yıldızlar merakla Aydede’nin Masal anlatmaya başlamasını beklemişler. Aydede ise, yıldızların sabırsızlıkla beklediğini bildiğinden, başlamış anlatmaya.

Bir zamanlar okula gitmesini çok seven Erdem isminde bir çocuk yaşarmış. Bu çocuk her sabah uyanır uyanmaz. Ellerini ve yüzünü yıkar annesine kahvaltı sofrasını hazırlaması için yardım edermiş.

Kahvaltı hazırlandıktan sonra sofraya oturur. Annesiyle beraber önce hazırlanır eder, sonrada bir güzel kahvaltısını yaptıktan sonra önce ellerini yıkar, sonrada dişlerini fırçalarmış.

Dişini fırçaladıktan sonra okul kıyafetlerini giyer, çantasını koluna takıp, annesine teşekkür ettikten sonra, ellerini öper ve okula gideceği servise binmek için kapının önüne çıkarmış.

Onu okula götürecek servis aracı evin önüne geldiği vakit, servisçinin kendi servisçisi olup, olmadığını kontrol ettikten sonra minibüse binermiş.

Gök,

-“Aydede Erdem neden servise hemen binmedi. Servisçiyi neden kontrol etti.”

Aydede gülümseyerek,

-“Erdem çok dikkatli bir çocuktu. Annesi ona her zaman tanımadığın kimselerin arabasına binme diye tembih eder, o da annesinin sözünden hiç çıkmazmış. ” demiş.

Sonrada,

-“Masalımızı anlatmaya devam edelim.” Demiş.

Erdem okula gittiğinde sınıfına girer, çantasından çıkardığı defter ve kitaplarını sıranın üzerine koyar ve hiç yaramazlık yapmadan öğretmenin gelmesini beklermiş.

Gök,

-“Aydede peki, diğer çocuklar ne yaparmış.”

Aydede,

-“Onlar mı, kimisi sıranın üstünde oturmuş. Kimisi arkadaşlarına evdeki tavşanlarından bahsediyor. Kimisi de birbirini kovalıyormuş.” Demiş ve masalı anlatmaya devam etmiş.

-“Erdem öğretmenini çok sever ve ona saygıda kusur etmezmiş. Öğretmeni de Erdem’i hem çok çalışkan hem de saygılı bir çocuk olması dolayısıyla çok sever ve her zaman onu takdir edermiş.”

-“Sınıfta öğretmenin sorduğu sorulara ilk parmak kaldıran öğrenci de Erdemdi. Çevresindeki herkesi seven ve büyüklerine saygı gösteren Erdem. O sene ve daha sonraki senelerde de her zaman okulu birincilikle bitiren ve herkesin imrendiği bir çocukmuş.”

Gök,

-“Aydede bende Erdem gibi çalışkan bir öğrenci olmak istiyorum.” Deyince diğer minik yıldızlarda sırasıyla

-“Bende, bende, bende…” demeye başladılar.

Aydede,

-“ Aferin size minik yıldızlar. Şunu unutmayın Anne ve babaya saygı gösterir ve onların dediklerini yaparsanız. Bir gün sizlerde Erdem gibi herkesin parmakla gösterdiği biri olabilirsiniz.“

-“Ooooo bu arada epey bir zaman geçmiş. Sizinle beraberken zaman nasıl geçiyor bilmiyorum. Yarın farklı bir macera da buluşmak üzere hoş çakalın…” demiş Aydede

Minik yıldızlar hep bir ağızdan “Görüşürüz Aydede.”demişler.

Kaynak: www.masallaroku.org