Çocuk yoksulluğu UNICEF’in uluslararası araştırmasının verilerine de yansıdı: Türkiye ikinci sırada

UNICEF’in “Zenginliğin Ortasında Çocuk Yoksulluğu” araştırmasına göre; Türkiye çocuk yoksulluğunda AB ve OECD ülkeleri arasında Kolombiya’dan sonra ikinci sırada yer aldı. Raporda yer alan verilere göre; 2014-2021 yılları arasında Türkiye’deki çocuk yoksulluğu oranı artış gösterdi.

Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu’nun (UNICEF) 39 ülkede yaptığı “Zenginliğin Ortasında Çocuk Yoksulluğu” araştırmasına göre dünyada refah içinde olan zengin ülkelerde, her beş çocuktan birinin yoksulluk içinde yaşadığını tespit edildi.

Türkiye çocuk yoksulluğunda AB ve OECD ülkeleri arasında Kolombiya’dan sonra ikinci sırada yer aldı. Çocuk yoksulluğunun gelirle tanımlanmadığı belirtilen raporda, yeterince ısı ve beslenmenin olmadığı ve yeni elbiseye ulaşılamadığı durumların yoksulluk anlamına geldiği ifade edildi. Raporda, dünyanın en zengin ülkelerinden bazılarında çocuk yoksulluğunda keskin artışlar yaşandığı kaydedildi. Yoksul bir bölgede doğan çocuğun yaşamının, zengin bir ülkede doğan çocuğa göre 8-9 yıl daha kısa olduğu vurgulandı.

Çocuk yoksulluğu oranının en düşük olduğu ülke, çocukların yüzde 9.9’unun yoksul olduğu Danimarka oldu. Çocuk yoksulluğunu azaltmada en büyük başarıyı gösteren ülkeler arasında en üst sırada Slovenya, Polonya ve Letonya yer alırken sıralamanın son sıralarında Türkiye, Fransa, İngiltere ve Kolombiya yer aldı. Araştırmada Bulgaristan, Kolombiya, İtalya, Meksika, Romanya, İspanya ve ABD’de her dört çocuktan birinin yoksul yaşadığı tespit edildi.

YARDIM DA İŞE YARAMIYOR

Araştırmada, yoksul ailelere yapılan nakdi yardımların çocuk yoksulluğuyla mücadelede en etkili araçlardan biri olduğu vurgulandı. Raporda bazı ülkelerin nakdi yardımlarını artırmayı tercih ederken bazılarının ise azalttığı belirtildi. Yunanistan, Japonya, Kore, Polonya ve Türkiye’de “dikkat çekici” çabalar sarf edildiği vurgulandı. Nakdi yardımların artırılması ise yoksulluğu azaltmadı. Raporda yer alan verilere göre 2014-2021 yılları arasında Türkiye’deki çocuk yoksulluğu oranı arttı.

Raporda yoksulluğun psikolojik boyutuna da değinilerek yoksulluğun çocukların hayatlarında silinmez bir iz bıraktığı vurgulandı. Sürekli yoksulluk yaşayanların duygusal zorluklar yaşama olasılıklarının belirli bir zamanda yoksulluk yaşayan çocuklara göre iki kat daha fazla olduğu belirtildi. Çocuk yoksulluğunun ve sonuçlarının sona erdirilmesinin temel hak ve adalet meselesi olduğunun altı çizildi.

Şevval Aydoğan – Cumhuriyet

www.bilimsanatyolu.com