Çocuklara ödev sorumluluğu nasıl kazandırılır?
Ödev yapmak çocukların sorumluluğu olsa da bazen anne-babalar, ödevler yüzünden çok zorlu zamanlar yaşayabiliyor.
Anne-babaların birçoğu çocuklarına, “Ödevini yap” demekten yoruluyor. Çocuklarda bu sözcüğü duymaktan çoğu zaman nefret ediyorlar.
Çocuklarının bu sorumluluğu onlar söylemeden yapmasını anne-babalar olarak hep istiyoruz istiyoruz. Ancak çocuğa ödev yapma sorumluluğunu kazandırmak görevi yine anne-babalara düşüyor. Unutmayın ki, ödev yapma sorumluluğu konusunda kilidi açan anahtarın çocukla anne-baba arasında kurulan ilişki köprüsüsündür.
Anne-baba ile çocuk arasında bağ yoksa hiçbir disiplin yönteminin işe yaramayacağını bilmeniz gerekiyor.. Bu bağı kurmak için nasihat, öneri, uyarı, kıyaslama, hakaret barındırmayan büyük bir dikkatle çocukla geçirilen anların sayısını çoğaltın.
Size en çok çocuğunuz ile yaptığınız ne kahkaha attırıyor?
Oyun oynuyorsanız bu sürenin ne kadarında çocuğunuzla olan an’ın içinde kalabiliyorsunuz?
Ne kadarında “Şu oyun bitse de en sevdiğim diziyi izlesem…
Şu maili atayım oyun bitince…
Uyusa da yarın için yemeği hazırlasam gibi cümleler ne sıklıkta geçiyor zihninizden?
Yanıtınız “Evet çok sık” ise o halde şüphesiz ki çocuğunuzla ödev konusunda yaşadığınız zorluğun üstesinden gelmeniz neredeyse olanaksız. Çocukların gözünde sürekli olarak yapması gerekenleri hatırlatan ve beklenileni yapmadığı durumlarda da parmak göstermek ceza veren ebeveynler olursa çocukların tek öğrendiği anne-babaları tarafından koşullu sevildikleri olur. Bu nedenle öncelikle bu bağı kurmanız gerekir.
Çocuğunuzla toplantı yapıp karar alın
Çocuğa ödev yapma sorumluluğu kazandırmak için bağın yanı sıra disiplinin de önemine bilmek önemlidir: “Çocuğumuzla bu konuda bir ortak karar toplantısı yapmak ve sınırların konduğu bu evrede çocuğumuzun kararlarını da göz önünde bulundurmak pozitif disiplin yöntemleri arasında yer almaktadır.
Ödevlerini bizlerin sana “Hadi!” demesine gerek kalmadan yapman için neye ihtiyacın var?
Ödev öncesi bizimle ortaklaşa yapmak istediğin bir etkinlik var mı?
Hangi dersin ödevinden başlamak senin içsel motivasyonunun artmasına yardım eder?” gibi sorularla soru ile ödev yapılma eylemine ilişkin somut ve uygulanabilir kararlar vermelisiniz.
Ardından da:
“Bu karar senin için uygun mu?
Değiştirmek istediğin bir kısım var mı?” diye sormak ve memnun olmadığını hissettiğimiz durumda da kararı yeniden gözden geçirmek etkili sonuçlara ulaşmanızı sağlayabilir.”
Annee-baba olmak, çocukluğumuzun devamı demek
Anne-baba olmak, çocukluğumuzun devamı. Bir de çocukluğumuzda edindiğimiz inançlarımız var. Bunların bir kısmı olumluyken bir kısmı da olumsuz olabiliyor.
“Ben değersizim, yetersizim” gibi…
Peki, çocuğumuzun ödev yapmaması benim kendimle ilgili hangi inancımı besliyor ve bundan dolayı büyük bir rahatsızlık duyuyor olabilirim?
Bana benim yetersiz olduğumu söylüyor olabilir mi?
Çocuğumun ödevinden duyduğum rahatsızlık acaba benim kendi geçmişimle ilgili olabilir mi?
Ebeveyn olmak, kendimizle olan temasımızı arttırmak adına pek çok perde aralıyor esasında. Bize düşense perdenin ardında olup biteni fark etmek ve dönüştürmek.
Yorum gönder