Bitlis Manileri

Bitlis’in etrafı dağlar,
İçinde gülden bağlar,
Fazla mektup yazardım,
Yarim gariptur ağlar.

Bu dağı delemenem,
Yol yohtur gelemenem,
Men o yeri kaybettim,
Kimselere diyemem.

Avih’in yolu ince,
Düşümde gördüm gece,
Kuşler kurbanız olem,
Yarimin hali nice.

Evleri yol üstüdü,
Kemeri bel üstüdü,
Her gün gel bırdan savuş,
Koy desinler dostidu.

Gidene bah gidene,
Boyu benzer fidane,
Üç arşın boyan kurban,
Yarım arşın gerdane.

Balıh kumde durer mi?
Ördek daşte durer mi?
Sen orede, men bırde,
Akıl başde durer mi?

Bitlis çayı bir umman,
Men bu dertten kurtulmam, yanık,
Yarimi süler aldi,
Ölsem bile unutmam.

Şafaklar sökülende,
Al elma dökülende,
Yarimi çağıresiz,
Mezarım örtülende.

Bir ay doğdi kararsız,
Niye meni kınersiz,
Öle bir ah çekerem,
Ateşımdan yanersız.

Beyaz giyme üşürsen,
Güzellohte meşhursen,
Güzelloh başın yesin, sevmezsın,
Herkestan görüşirsın.

Bulak biı poturak,
At minderi oturak,
Bir sen söyle bir de men,
Bu sevdadan kurtulak.

Belediye önü taşdır,
Kızların gözü yaştır,
Arvatler ağlemeyın,
Manto çarşaftan hoştır.

Könek, tuman manise,
Bu güzel menım olsa,
Bu güzelın anesi,
Menım kaynanam olsa.

Bal koydım yesın diye,
Yürekler yansın diye,
Kızler çarşiye çıkmiş,
Oğlanler görsün diye.

Mani maniye peştır,
Mani bilmeyen hiçdır,
Söyle arkadaş söyle,
Garipliğe yoldaştır.

Kar yağer tane, tane,
Elınde var tentene,
Öyle bir yar sevmişem,
Memlekette bi tane.

Bizim dağler tütlüdır,
Dibi çayır otlidır,
Kurban oldığım Allah,
El kızı ne tatlidır.

Bılbıller düğün eyler,
Bilmem ne güne eyler,
Zaman böyle giderse,
Yar bızi sürgün eyler.

Bahçelerde bal tatli,
Meyvalerdan nar tatli,
Anem babam sağ olsın,
Her bir şeydan yar tatli.

A menım heci dostım,
Başımın taci dostım,
El meni döger, söger,
Sen bana aci dostım.

Bahçesız barsız adem,
Hayvasız, narsız adem,
Kalaysız kabe benzer,
Dünyade yarsız adem.

Dağde kaya oyerler,
Meni ore koyerler,
Sinem yorgan kaldırmez,
Ağır saller koyerler.

Kale kaleye bakar,
Kaleden kanler akar,
Yeni oğlan kalırken,
Sakalliye kim baher.

Dert budır, bela budır,
Okunan sela budır,
Yıkıldi gönlüm evi,
Yapılmez bela budır.

Ay gitti ulaşmağe,
Kurbanem al yanağe,
Yari bulak de gördım,
Utandım sıleşmağe.

Avıl meydanın dızi,
Devriye sardı bızi,
Cehd edın arkadaşler,
Belki kurtarah kızi.

Dil meze,
Dudak meze, dil meze,
Bilmedım gönül verdım,
Kadır, kıymet bilmeze.