Bulut Pamuk’un Masalı

Bir varmış bir yokmuş, gökyüzünde bir bulut varmış. Öyle bir bulutmuş ki kendini çok sever, başka kimseyi beğenmezmiş. Hatta hiçbir bulutla, yıldızla arkadaş olamazmış. Çünkü ona göre hepsi ondan aşağıdaymış. En yüksekte o varmış.

Bu bulutun adı Pamukmuş.

Neyse günlerden bir gün pamuk güzellik uykusundan uyanmış ve güzel bir sabaha “Günaydın” diyerek başlamış. Aynasına bir bakmış kendinden güzeli yok bu dünyada. Neyse yerime gideyim de tüm çocuklara mutluluk saçayım demiş kendi kendine.

Tam hazırlanmış çıkıyormuş ki bir de ne görsün hava kararmaya kara bulutlar gelmeye başlamış. Her yer simsiyah olmuş çünkü yağmur yağacakmış. Ama Pamuk sinir olmuş bu duruma ve kara bulutlara kızmaya başlamış.

O esnada güneş tekrar çıkmış ve

-“Bak pamuk şu an kara bulutların gelmesi gerekiyor sen yarın çıkacaksın lütfen yerine geç” demiş.

Ama Pamuk dinlememiş inat etmiş ve her zamanki yerine gitmiş. Gitmiş gitmesine ama olanlar olmuş. Pamuk gittiği gibi her yeri simsiyah olmuş. Ve aynasına baktığı an ağlamaya başlamış.

-“Ben çok güzeldim ne yaptınız bana” diye bağırmaya başlamış.

Yanında da hiçbir arkadaşı olmadığı için kendi kendine ağlamış ama sonra diğer beyaz bulutlar sesini duymuş ve yanına gitmişler.

-“Ağlama pamuk bak bu siyah boya geçer hemen, hem sen çok güzelsin çok tatlısın” demişler.

Pamuk çok utanmış arkadaşlarından.

-“Ben size hep kötü davrandım, kendimi hep sizden daha yüksekte daha güzel buldum, beğenmedim sizi. Ama siz benim yanımda oldunuz çok özür dilerim” demiş.

Ve arkadaşları ona sarılmış.

-“Sen güzelsin yüksektesin evet ama biz seni çok seviyoruz lütfen hep arkadaş kalalım” deyince Pamuk onlara kocamaaan sarılmış.

Arkadaşlık her zaman kazanır sevgili çocuklar, arkadaşımızın iyi gününde de kötü gününde de yanında olalım.

Gökten üç elma düşmüş. Biri bu masalı anlatana, biri bu masalı dinleyene, diğeri de tüm arkadaş olan ve arkadaşını sevenlere..

Tatlı uykular çocuklar…

Kaynak: www.uykumasalları.com