Qin Shi Huang ve Terracota Ordusu

2.200 yıl öncesine dayanan ve sayıları 8.000’i aşan “Terracotta Ordusu” adlı kil askerler, 1974 yılında Çin’in Xi’an kentinde bir çiftçi tarafından tesadüfen bulundu.

Boyları 1,83-1,95 cm arasında değişen bu heykel askerlerin her birinin farklı bir yüz ifadesi var.

Kil askerlere ek olarak 520 at, 130 savaş arabası ve 150 süvari atı olduğu da tahmin ediliyor.

Mezar, ilk Çin imparatoru Qin Shi Huang’a ait ve bu ordunun Qin Shi Huang’ın mezarını koruduğu düşünülüyor.

Çin’in ilk imparatoru MÖ 210 yılında öldü, ancak mezarını koruması için binlerce terakota asker ve tuzaklar yerleştirildi.

Terracotta Ordusu, Qin Shi Huang’ın ölümünden sonra onu korumak için mezarının yakınına gömüldü.

1974 yılında çiftçiler, Çin’in Şensi (Shaanxi) eyaletindeki mütevazı bir tarlada tüm zamanların en önemli arkeolojik keşiflerinden birini yaptılar. Kazı yaparken kilden yapılmış bir insan figürünün parçalarını buldular. Bu, buzdağının sadece görünen kısmıydı. Arkeolojik kazılar, tarlanın, akrobatlar, saygın memurlar ve diğer hayvanların yanı sıra binlerce gerçek boyutlu pişmiş toprak asker ve savaş atı modelleriyle dolu bir dizi çukurun üzerinde yer aldığını ortaya çıkardı.

Görünüşe göre bu Terrakota Ordusu’nun görevi, MÖ 221’den 210’a kadar hüküm süren Qin hanedanının ilk imparatoru Qin Shi Huang’ın yakınlardaki anıt mezarını korumaktı.

Mozoleyi çevreleyen nekropolün büyük bir kısmı keşfedilmiş olsa da, imparatorun mezarı, etrafındaki büyük entrikalara rağmen hiçbir zaman açılmadı. Hiçbir göz, 2.000 yılı aşkın süredir belki de korkulan imparatorun içeride mühürlü olduğu bu mezarın içine bakmadı.

Bu tereddüdün başlıca nedeni, arkeologların kazıların mezara zarar vermesinden ve hayati önem taşıyan tarihi bilgilerin kaybolmasından endişe etmeleri. Şu anda mezara girmek için yalnızca zarar verici arkeolojik teknikler kullanılabiliyor ve bu da telafisi mümkün olmayan bir hasara yol açma riskini taşıyor.

Bunun en iyi örneklerinden biri, 1870’lerde Heinrich Schliemann tarafından Troia kentinde yapılan kazılar. Schliemann’ın aceleciliği, ortaya çıkarmak için yola çıktığı şehrin birçok kalıntısını yok etti. Arkeologlar sabırsız davranıp aynı hatalara tekrar düşmek istemediklerinden eminler.

İlk imparator Qin Shi Huang Di’nin mezarı, Çin. C: Pixabay

Bilim insanları mezarın içine bakmak için bazı zarar verici olmayan teknikler kullanma fikrini ortaya attılar. Bu fikirlerden biri, Dünya atmosferindeki atomlarla çarpışan kozmik ışınların atom altı ürünü olan ve gelişmiş bir X-ışını gibi yapıların içine bakabilen müonlardan yararlanmak. Ancak bu önerilerin çoğunun hayata geçmesi yavaş olacağa benziyor.

Mezarı açmak çok daha acil ve ölümcül tehlikeleri de beraberinde getirebilir. Antik Çinli tarihçi Sima Qian’ın, Qin Shi Huang’ın ölümünden yaklaşık 100 yıl sonra yazdığı bir anlatıda, mezarın herhangi bir davetsiz misafiri öldürmek için tasarlanmış bubi tuzaklarına bağlı olduğunu açıklıyor.

“Yüz memur için saraylar ve manzaralı kuleler inşa edildi ve mezar nadir eserler ve harika hazinelerle dolduruldu. Zanaatkarlara, mezara giren herkesi vurmaya hazır yaylar ve oklar yapmaları emredildi. Yüz nehri, Yangtze ve Sarı Nehir’i ve büyük denizi simüle etme için cıva kullanıldı ve mekanik olarak akmaya ayarlandı.”

2.000 yıllık yay silahları başarısız olsa bile, bu açıklama zehirli sıvı cıva selinin mezar kazıcılarının üzerine akabileceğini gösteriyor. Bu kulağa boş bir tehdit gibi gelebilir, ancak bilimsel çalışmalar mezarın etrafındaki cıva konsantrasyonlarını inceledi ve tipik bir toprak parçasında beklenenden çok daha yüksek seviyeler buldu.

2020 yılında yayımlanan bir makaleninyazarları şu sonuca varıyor: “Yüksek derecede uçucu cıva, yapıda zaman içinde oluşan çatlaklardan sızıyor olabilir ve araştırmamız, hiç açılıp yağmalanmadığına inanılan mezarla ilgili eski kronik kayıtlarını destekliyor.”

Qin Shi Huang’ın mezarı şimdilik mühürlü ve görünmez durumda, ancak unutulmuş değil. Fakat doğru zaman geldiğinde, bilimsel gelişmelerin burada yaklaşık 2.200 yıldır bozulmadan yatan sırları nihayet ortaya çıkarması mümkün.

Kaynak : IFL Science

www.bilimsanatyolu.com