Günün öyküsü: Donun öyküsü

Don deyip geçmeyin çok önemli!

Joe, yatak kariyeri başarılarla dolu bir insandır. Ancak yaşlandıkça bu meziyeti inanılmaz bir baş ağrısı yüzünden durmuştur. Sağlığı ve aşk hayatı çekilmez bir hal aldığında tıbbi bir yardıma ihtiyacı olduğunu fark eder.

Kapı kapı, doktor doktor gezdikten sonra problemini çözebilecek bir uzman hekim bulur kendine;

– “Size bir iyi, bir de kötü bir haberim var,” der doktor.

– “Doktor, önce iyi haberi duymak istiyorum.”

– “Sizi baş ağrınızdan kurtarabilirim.”

– “Peki kötü haber nedir doktor bey?”

– “Çok nadir görülen bir durum. Söylemesi zor ama hadım edilmeniz gerekiyor. Cinsel organınız, omurganızın alt kısmına baskı yapıyor ve bu baskı sizde dayanılmaz bir baş ağrısı yaratıyor. Bu baskıdan kurtulmanın tek yolu erkeklik organınızı almak.”

Joe bu haber karşısında şok olur ve morali çok bozulur.

Kendi kendine sorar;

– “Ne yapsam acaba; erkeklik organım alınırsa ben nasıl yaşarım, kimin için yaşarım, el içine nasıl çıkarım?” Cevap vermek için fazla düşünmez ve başka bir şansı olmadığı için bıçak altına yatmaya karar verir. Hastaneden

taburcu olduğunda, “Oh be! Dünya varmış. Kurtuldum şu lanet ağrıdan” diye derin bir nefes alır, ancak üstünde önemli bir parçasının eksik olduğunu hisseder.

Caddede yürürken farklı bir kişi olduğunu sezinler. Yeni bir başlangıç yapmaya ve yeni bir hayata başlamaya karar verir. Bir erkek giyim mağazasının önünden geçerken vitrinde duran bir takım elbiseye takılır gözleri. “İşte tam aradığım takım elbise!” der ve dükkana girer.

Tezgahtara;

– “Yeni bir takım elbise istiyorum,” der.

Tezgahtar Joe’yu şöyle tepeden tırnağa bir süzer ve;

– “Bir bakalım; 44 beden!” der.

Joe gülerek;

– “Kesinlikle doğru, nereden anladınız?”

– “Bu benim işim”.

Joe takım elbiseyi dener. Üstüne ’cuk’ diye oturur. Joe aynada kendisine hayran hayran bakarken tezgahtar sorar;

– “Yeni bir gömlek de ister misiniz?”

Joe bir kaç saniye düşündükten sonra;

– “Elbette” der.

Tezgahtar Joe’ya şöyle bir bakar;

– “Kol numarası 34 ve 16 numara yarım yaka.” Joe şaşırır; – “Kesinlikle doğru, nereden anladınız?”

– “Bu benim işim!”

Joe gömleği giyer. Evet, gömlek süper olmuştur. Yakasını aynada düzeltirken tezgahtar sorar;

– “Yeni ayakkabıya ne dersiniz?”

– “Evet, lütfen. Bir de ayakkabılarınıza bakayım.”

” Tezgahtar Joe’nun ayaklarına bakarak;

– “Evet… 9-1/2… E.”

Joe iyiden iyiye afallar;

– “İnanamıyorum, bir bakışta kaç numara ayakkabı giydiğimi nasıl anladınız? Vallahi bravo!”

Tezgahtar;

– “Efendim, bu benim işim.”

Joe ayakkabıları da giyer. Gerçekten de ayakkabılar ayağına tam uyar; şöyle dükkan içerisinde bir tur atarken tezgahtar;

– “Beyefendi, vallahi jilet gibi oldunuz! Size bir tane de şapka vereyim ben!” der.

Joe aynaya bakarak kendini beğeniyle izler ve;

– “Evet, bir de şapka bakayım kendime!” der tezgahtara. Tezgahtar Joe’nun kafasına bakarak;

– “Eveeet… 7-5/8.” Joe yine şaşkın bir şekilde tezgahtara;

– “Evet, doğru. Nereden bildiniz?” diye sorar.

Tezgahtar iyiden iyiye havaya girmiş bir şekilde;

– “Bu benim işim efendim” der. Şapka da süper oturmuştur kafasına.

– “Vayyy beee, ulan ben neymişim beee. Ulan ben var ya ben…” diye düşünürken tezgahtar bu sefer;

– “Size bir tane de don verelim efendim.” der.

Joe birkaç saniye düşünür ve;

– “Tamam! Hemen bana en fiyakalı donlarınızdan getirin!” der.

Tezgahtar geri adım atarak;

– “Eveeet.. 36 beden!” der.

Joe gülerek;

– “İlk defa yanıldınız. Ben 18 yaşımdan beri 34 beden giyiyorum!” der.

Tezgahtar kafasını sallayarak;

– “Hayır, size 34 olmaz. Erkeklik organınızı sıkıştırır ve omurganıza basınç yapar, bu da dayanılması güç bir baş ağrısı çekmenize sebep olur!..

www.bilimsanatyolu.com